“Otopark” İsimli Fotoğrafımın Çekim Süreci ve Yapısal İncelemesi

İstanbul Tuzla’da fotoğraf için gezerken bir detay dikkatimi çekmişti. O zamanlar yeni açılacak olan Tuzla Marina için çevre düzenlemesi yapılıyordu. Artık son rötuşları yapılıyor gibiydi. Bu çalışma içerisinde benim dikkatimi otopark alanındaki çizgiler çekmişti. Düz asfalt zemin üstüne çizilmiş ve kontrast oluşturan sarı siyah çizgiler beni fotoğraf çekmem için davet ediyordu. Yalnız ben buradan bir gün önce de geçmiştim. Hatta birkaç kare fotoğraf da çekmiştim. Yalnız bu çizgiler bir gün öncesinde tamamlanmamıştı. Tamamlanmış hali çok daha hoş geldi. Bir gün öncesine göre çok farklıydı buralar.

Bahsettiğim alanın ilk fark ettiğim halini şekil 1’de görebilirsiniz. Çalışmaların devam ettiği ve grafiğin yeteri kadar belirgin olmadığı görülebiliyor. Bir süre ortamı gözlemleme fırsatım oldu. Her ne kadar şantiye alanı da olsa insanların bu alanı sıklıkla kullandığını görmek beni mutlu etti. Salt çizgilerin fotoğrafta olması benim için yeterli olmayacaktı. Yine Şekil 1’de görülen büyük iş makinesi de benim istediğim fotoğraf için uygun değil çok kabaydı.

otopark_1Şekil 1

Aynı bölge tam bir gün önce Şekil 2’deki gibi çizgisiz ve sadeydi. Bir gün sonrasında da alanın açılacak olması nedeniyle park için araçların girişleriyle birlikte çizgilerin kapanacağını, alanın kirleneceğini ve boş alan bulamayacağımı da biliyordum. Bu durum fotoğrafta “zaman” kavramının ne kadar önemli olduğunu açıklayan güzel bir örnekti. Ne bir gün önce, ne bir gün sonra, istediğim fotoğrafı çekebilmem için tam zamanıydı. Bu gün dilediğim fotoğrafı çekemezsem bu alanda çekim yapmam çok zor olacaktı.

 otopark_2Şekil 2

Burada fotoğraf çekmeye kadar verdikten sonra fotoğrafı çekmek için hazırlıklara başladım. Öncelikle kadrajımı netleştirmeliydim. Şekil 1’de ki geniş haliyle çizgiler yeteri kadar ilgi çekici olmayacaktı. Biraz daha detaya girmeliydim. Ama ne kadar? Çok detaya girersem fotoğraf çok sıkışabilir ve çizgiler istenen etkiyi veremeyebilirdi.

otopark_3Şekil 3

Şekil 3’de çerçevelediğim alana yakın bir kadraj planladım. Bu çerçeve; ne çok geniş bir kadraj olup ilgi dağıtıcı öğeleri içerecekti ne de çok dar olup sıkışacaktı. Kadrajda bulunan iş makinesi orada dinamik bir haldeydi. Bazen kadrajıma giriyor bazen de kadrajımdan çıkıyordu. Kadrajım dışında olduğu zamanlar bu alan içinden geçenleri takip etmeye başladım.

otopark_4Şekil 4

Belirlediğim kadraj içerisindeki çizgiler Şekil 4’de daha net olarak görülebiliyor. Sadece çizgilerin şekilleri değil kadrajdaki yerleri de önemliydi. Dengesiz bir dağılım estetiği bozabilecekti. Kadrajımı oluştururken çizgilerin konumları kadraj içindeki dağılımları ve kesim yerleri benim için önemliydi.

otopark_5Şekil 5

Şekil 5’de görüldüğü gibi çizgiler diyagonal iki çizgi ile 3 ana parçaya bölünmüş durumda. Sığ olan 1 ve 2 numaralı alanlar yeterli doluluğa sahip iken 3 numaralı alanda nispeten boşluk var. Çekmeyi planladığım insan öğesini bu alanda konumlandırmalıydım. Tabi konumlandırma hususu tamamen doğal bir takip ve çekim olacağından insanların geçtiği yerlere müdahale edemezdim. Çekim yaptığım alandan en az 30 metre uzaklıkta olduğumu da bilgi olarak verebilirim. Belki kurgusal bir planlama da yapılabilirdi ama bunun için bir hazırlığım ya da ekip arkadaşım yoktu.

otopark_6Şekil 6

Çok karakteristik bir kişi istediğim alandan geçmediği zaman bunun hiçbir önemi olmayacaktı. Şekil 6’daki altın oran noktalarını da dikkate aldığımızda en iyi alternatifin sol üst nokta olduğuna karar verdim. Fotoğrafın dengesi için sağ alt nokta da iyi bir alternatif olabilirdi ama bakış boşluğunu da düşünerek modelin sırtı dönük olmaması için sol üst noktanın daha iyi olduğunu düşündüm. Diğer iki nokta leke barındırdığı için orada model olması durumunda çakışma olacaktı. Sonuç olarak en iyi sonucu sol üst nokta da alacağımı, bir alternatif olarak sağ alt noktayı değerlendirebileceğimi diğer iki noktayı ise kesinlikle düşünmediğimi ifade edebilirim.

Makine üzerinden gerekli ayarları yaptıktan ve uygun bir yere konumlandıktan sonra alanı gözlemeye başladım. Kadraj içine bazen iş makineleri giriyordu, bazen bir insan yoğunluğu oluyor bazen de kimseler olmuyordu. Alandan geçen bazıları ise istediğim noktalardan geçmiyor ya da başka bir aksilik oluyordu.

Yaklaşık 1 saatlik bir bekleyişin ardından beklediğim an gelmişti. Sarı çizgilere kontrast olacak bir renkte ve istediğim noktadan geçen biri gelmişti. O an’ı beklemenin ve başarıya ulaşmanın mutluluğu ile fotoğrafımı çektim.

otopark_7Şekil 7

Şekil 7’de fotoğrafın nihai halini görebiliyorsunuz. Kalabalık ve gürültülü bir alandan Standart-tele objektif aracılığı ile ilgi dağıtıcı öğeleri ayıklamış oldum. Standart-tele objektifi başarılı kullanmanın en iyi metotlarından olan etkili gözlem ile kadrajı sürekli takip ederek en doğru an geldiğinde ise fotoğrafı çektim. Karakteristik bir modelin tam istediğim noktadan geçmesi benim için büyük bir şanstı.

otopark_8Şekil 8

Sonuç olarak süreci Şekil 8 üzerinden özetlemek gerekirse; 1 numarada fotoğrafı aslında kafamda çekmiştim. Bu önemi bir adım olsa da sonuç için yeterli değildi. 2 ve 3 numarada gördüğümüz diyagonal iki boşluğun dışında kalan park çizgileri ve altın oranda yakalanmış bir model fotoğrafımdaki asıl unsurlardı. Sadece yerdeki çizgiler ve bir insan öğesiyle fotoğrafımı tamamlamış olacaktım. İşin zihinsel kısmı bitmiş emek kısmı kalmıştı. Yaklaşık bir saatlik bekleyiş sonrasında 4 numaradaki nihai fotoğrafı çekebilmiştim. Geometrik desenler ve insan öğesini bütünleştirerek çektiğim bu fotoğrafın Exif Bilgileri aşağıda verilmiştir.

Exif Bilgileri:

Canon EOS 70D – Canon 24-105 F4L IS

58 mm (35 mm karşılığı 93 mm)

F6,3

1/1600

ISO 100

-0,67 EV

04.06.2015 – 16:13