2014 yılında Samsun’da yaşıyordum. Kurban bayramı için Samsun’dan memleketimiz Çankırı Atkaracalar’a gitmek üzere ailece yola çıkmıştık. Fotoğraf makinesi arabadaydı ama yol üzerinde fotoğraf çekmek gibi bir düşüncem yoktu.
Öğlen saatlerinde başladığımız yolculuk gün batımına yakın saatlerde sonlanacaktı. Yolun son 50 kilometrelik mesafesine geldiğimde yolun tam karşısında bulunan ve alçalmış olan güneş yolu yakmaya başlamıştı. Bu andan itibaren fotoğraf çekmek, hedefime varma amacımın önüne geçmişti. Önümdeki bu görüntü fotoğraf çekmem için zihnimi kışkırtıyordu adeta.
Bir taraftan araba kullanıyordum bir taraftan da önümde beliren yol manzaralarını birer fotoğraf karesi olarak düşünüyordum. Eşim ve oğlum da arabadaydı ve fotoğraf için sürekli dur kalk yapamazdım. Güneş yaklaşık 1 saat sonra daha da alçalacağından kuvvetini kaybedecek ve hedeflediğim fotoğrafı çekme şansım olmayacaktı. Bu şartlar altında ancak 2 yerde durabilecek ve fotoğraf çekebilecektim.